Sibo – alternatywne metody leczenia

Autor artykułu: Jakub Cygan

SIBO, czyli small intestinal bacterial overgrowth, jest dość nietypowym zaburzeniem naszego układu pokarmowego. Charakteryzuje się zwiększoną ilością bakterii jelitowych w naszym jelicie cienkim. Na pierwszy rzut oka nie brzmi groźnie z perspektywy tego, że jest wiele innych groźniejszych chorób. To przeświadczenie jest bardzo błędne gdyż SIBO charakteryzuje się wieloma objawami. Najczęściej towarzyszą bóle brzucha, biegunki czy utrata masy ciała. Wraz z coraz dłuższym okresem choroby dochodzi do zaburzenia wchłaniania kwasów tłuszczowych, uszkodzenia kosmków jelitowych, czy pojawienia się niedoborów witamin rozpuszczalnych w tłuszczach.

Jak powstaje SIBO?

W naszym organizmie jest wiele mechanizmów które zapobiegają kolonizacji jelita cienkiego przez bakterie. Przede wszystkim sok żołądkowy, który z racji swojego kwaśnego charakteru niszczy bakterie. Jednak w przypadku przyjmowania zbyt dużej ilości leków zobojętniających treść żołądkową (np. w celu zmniejszenia zgagi) może dojść do tego, że bakterie w łatwy sposób będą mogły się przedostać do jelita cienkiego. Kolejnym mechanizmem są ruchy perystaltyczne jelit. Ich ciągłość zapobiega przyleganiu bakterii do śluzówki jelita. Niektóre choroby, takie jak niedoczynność tarczycy, spowalniają perystaltykę jelit, co może być również przyczyną SIBO. Najważniejszym anatomicznym elementem naszego układu pokarmowego, który zapobiega przedostawaniu się treści pokarmowej z jelita grubego do cienkiego, jest zastawka krętniczo-kątnicza. W wyniku jej uszkodzenia, bądź osłabienia, dochodzi do zarzucania treści i translokacji bakterii z jelit grubego do cienkiego. SIBO też często współistnieje z takimi chorobami, jak zespół krótkiego jelita, celiakia, zespół Crohna. Najczęściej opisuje się związek SIBO z zespołem jelita drażliwego. Często te choroby są ze sobą mylone przez co dochodzi do wydłużenia czasu leczenia

Jak leczy się SIBO?

Sam proces leczenia SIBO jest bardzo złożony i polega na wielu czynnikach. Podstawową rzeczą jest znalezienie przyczyny SIBO i włączenie antybiotyku, który ma za zadanie pozbycie się nadmiaru bakterii z jelita cienkiego. Najczęściej używa się Rifaksyminy (Xifaxan). Z racji tego, że bardzo słabo wchłania się w przewodzie pokarmowym to bardzo dobrze oddziałuje na bakterie, które znajdują się w jelicie cienkim. Oprócz antybiotyku, w terapii bardzo ważne jest włączenie prawidłowej diety, która ma na celu ograniczenie wzrostu bakterii oraz poprawę jakości życia pacjenta. Diet low FODMAP, w której ogranicza się węglowodany łatwo fermentujące i słabo wchłanialne, polecana jest po zakończeniu antybiotykoterapii, aby zmniejszyć ryzyko nawrotu SIBO, a także pomóc w zmniejszeniu objawów często współistniejącego IBS.

Alternatywne metody leczenia SIBO

* Kurkumina

Istnieje wiele przesłanek za tym, że kurkumina, czyli substancja występująca w kurkumie, może łagodzić dolegliwości trawienne u osób z zespołem jelita drażliwego bądź SIBO. Istnieje wiele badań w których kurkumina była częścią składową danego preparatu ziołowego, dlatego wyniki są dosyć niejednoznaczne. Zostało przeprowadzone badanie na 77 osobach chorujących na SIBO bądź IBS. Uczestnicy zostali podzieleni na 2 grupy, w której jedna stosowała placebo, a druga 500 mg kurkuminy. U osób, które stosowały kurkuminę, doszło do zmniejszenia się objawów ze strony układu pokarmowego oraz obniżył się poziom stresu. Nie doszło jednak do znaczących zmian w składzie mikroflory jelita cienkiego. Po 8 tygodniach leczenia nastąpiło średnio 28% zmniejszenie ogólnych objawów trawiennych w grupie kurkuminy, w porównaniu do 18% w grupie placebo. Co więcej, od 4 do 8 tygodnia stosowania Curcugen (nazwa preparatu z kurkuminą) pojawiła się poprawa samopoczucia w obrębie przewodu pokarmowego, podczas gdy grupa placebo doświadczyła pogorszenia objawów. Żaden z przebadanych uczestników nie wycofał się z badania z powodu złego samopoczucia po stosowaniu kurkuminy.

* Daikenchuto (DKT)

Daikenchuto (DKT) czyli tradycyjna japońska medycyna ziołowa, jest szeroko stosowana w leczeniu zaburzeń żołądkowo-jelitowych, takich jak pooperacyjna niedrożność jelit i zespół jelita drażliwego. DKT składa się z 3 surowych środków w stałych proporcjach: Zingiberis rhizoma (przetworzony imbir), Ginseng radix (Panax ginseng) i Zanthoxyli fructus (pieprz japoński). Jest dostępny w postaci granulek. Aktualnym wskazaniem DKT jest łagodzenie zimna i bólu brzucha, któremu towarzyszą wzdęcia.

W przeprowadzonym badaniu nie wykazano zmniejszenia się ilości zaparć u badanych. Zaobserwowano za to poprawę samopoczucia i zmniejszenie się częstości bólów brzucha i wzdęć. Przeprowadzono również testy oddechowe przed, jak i po badaniu, które nie wykazały znaczących zmian w ilości bakterii jelitowych. DKT może bezpośrednio stymulować ruchliwość okrężnicy i zmniejszać objętość gazu w okrężnicy u pacjentów, jednakże mechanizm działania nie został jeszcze do końca poznany.